هرچه از روشنی و سرخی داریم برداریم
در کنار هم بنشینیم وبگذاریم
که دوستی ها سدی باشد در برابر تاریکی ها
بنشینیم و شاد باشیم بگوئیم و بخندیم
و بگذاریم هر چه تاریکی است
هر چه سرما و خستگی است
تا سحر از وجودمان رخت بر بندد
تا صبح شب یلدا بیداری را پاس بداریم
و سرخی انار را اسلحه ای سازیم
برای نبرد با ظلمت تا شب راهی دراز است
